រឿង ចៅហ្វាយស្រីម៉េម៉ាយ

(តពីលេខមុន) រាត្រីនេះចៅហ្វាយស្រីច្រាស់ច្រាលដូចមាន់រកពង។ មើលចុះពូ គ្រាក់ហៀបនឹងក្រោកទៅកាន់បន្ទប់ដេកគាត់ទៅហើយ តែត្រូវចៅហ្វាយស្រីឃាត់

-ពូគ្រាក់ឈប់សិន ពូមិនចង់បានរង្វាន់ទេរឺ?

-អោយតែចៅហ្វាយស្រីសណ្តោសដល់ខ្ញុំ ខ្ញុំបាទត្រេកអរ ណាស់ទៅហើយ ខ្ញុំមិនចង់បានរង្វាន់ស្អីពីចៅហ្វាយស្រីទេ!

សេដ្ឋីនីមិនព្រមឆ្លើយតប តែបែរជាសើយសំពត់ផុតក្បាលពោះ រួចយកដីអង្អែលភ្លៅបញ្ចេញស្លីបពណ៌ប្រផេះ ធ្វើអោយពូគ្រាក់ បុកពោះភឹបៗ បើកភ្នែកត្លែ លេបទឹកមាត់ក្អឹក

-តើរង្វាន់នេះពូពេញចិត្តទេ?

-ទេ មិនកើតទេ ខ្ញុំមិនទទួលទេ!

-ហេតុអ្វីទៅ?

-ខ្ញុំធ្លាប់បំរើចៅហ្វាយស្រីរាប់ឆ្នាំមកហើយ រឿងអីខ្ញុំត្រូវទទួល រង្វាន់បែបនេះ មិនកើតទេ ខ្ញុំមិនហ៊ានគឺពិតជាមិនហ៊ាន! ខ្ញុំមិនចង់បានទេ!

ពូគ្រាក់បដិសេធដាច់អហង្កា ប៉ុន្តែនៅតែសេដ្ឋីនីមិនព្រមក៏យក ដៃទៅប្រឡេះឡេវអាវម្តងមួយៗ បញ្ចេញសុដន់លៀនត្លែធ្វើ អោយពូយើងស្ទើរតែសន្លប់ឈរ

-បើមិនចង់បានរង្វាន់នេះទេ តើពូចង់បានអ្វី?

-ទេ! ស្អីក៏ខ្ញុំមិនចង់បានដែរ

-បើពូមិនចង់បានទេ ចុះប៉ុន្មានថ្ងៃមុនពូលបមើលខ្ញុំម៉េចក៏ពូឃ្លានម៉្លេះ?

-ខ្ញុំមិនដឹងទេ! ចៅហ្វាយស្រីគួរសួរអានេះទៅ

ពូគ្រាក់យកដៃចង្អុលអាច្រម៉ក់ ដែលកំពុងបះទុលខោនៅឡើយ

-សួរអាម្នាក់ហ្នឹង

សេដ្ឋីនីញញឹម

-ល្អម៉្យាងដែរបើមិនមានកែវភ្នែកលួចគយគន់ទេ ខ្ញុំជឿថាអាមា្នក់នេះពិតជាពុំបានដឹងរឿងអីនោះទេ។ បើពូមិនចង់បានរង្វាន់បែបនេះមានតែពូចង់បានអ្វីផ្សេងមែនទេ? លុយ? រឺមាសប្រាក់?

ពូគ្រាក់មិនបានឆ្លើយតបនឹងសំនួរចៅហ្វាយស្រីទេ គាត់នៅតែភ័យខ្លាចកំបុតកឯណោះទៅវិញទេ ព្រោះថាសេដ្ឋីនីធ្វើរបៀបនេះ វាហាក់បីដូចជា ចង់ពិសោធន៍ប៉ុណ្ណោះ។ ឃើញបាវបំរើនៅសម្ងំស្ងៀមស្ងាត់ឈឹងបែបនេះ អ្នកស្រីបានចិត្តក៏ស្រាតខោស្លីបគ្រវែងទៅទើលើសាឡុងក្បែរនោះ រួចទើបដើរចូលទៅជិតពូគ្រាក់

-បើពូចង់បានរង្វាន់បែបនេះ ខ្ញុំអាចអោយរង្វាន់ផ្សេងទៀតក៏បាន អោយតែពូជួយជូនខ្ញុំឡើង ដល់ឋានសួគ៌!

-ចៅហ្វាយស្រីមិនកើតទេ?

-អោយតែពូព្រម ពូចង់បានអ្វីក៏ខ្ញុំព្រមដែរ!

តណ្ហាសេដ្ឋីនីឆេះរោលរាលពេញបន្ទុកហើយ អ្នកស្រីខិតទៅជិតពូគ្រាក់ចាប់ដោះសំលៀក បំពាក់ពូម្តងមួយ រហូតកាយនៅអាក្រាតកណ្តាលវាល។ អាច្រម៉ក់ពុំដឹងជារឹងខ្លួនពីថ្មើណា គ្រាន់តែខោផុតកែងជើងសឹងមិនទាន់ វាធ្វើកងិកងើកៗប្រៀបដូចជាពស់កំពុងបើកវែក។ បាន ឱកាសល្អហើយ ពូគ្រាក់ដាក់គូទអង្គុយចុះលើសាឡុងដោយប្រគល់នាទីនេះជូនចៅហ្វាយស្រី បំពេញបំណងគាត់ចុះ។ អ្នកស្រីហាក់ដូចជាអត់បាយ១០ថ្ងៃមកហើយ កុំអោយខាតពេលយូរក៏ យកដៃចាប់អាច្រម៉ក់បូតស្បែកលេងបន្តិចម្តងៗធ្វើអោយពូគ្រាក់ស្រណុកហើបជើងផុតពីដី។ ពូយើងនៅតែអង្គុយកន្ធែកយើងទាំងពីរទុកប្រឡោះខ្លួន អោយអ្នកស្រីសេដ្ឋីចាប់ស្ទាបអង្អែល គាត់តាំងពីក្បាលរហូតដល់ចុងជើង។ មួយសន្ទុះធំឃើញថាតណ្ហាកាន់តែច្រាស់ច្រាលទ្រាំ លែងបាន សេដ្ឋីនីក៏ឡើងអង្គុយពោបពីលើ ពូគ្រាក់ក៏ចាប់វែករន្ធដំបូកមាស បញ្រ្ចកអាច្រម៉ក់ អោយវាស្គាល់ក្លិនវា ដើម្បីបបួលគ្នាឡើងឋានសួគ៌ រួចយកដៃចាក់ស្រេះពូគ្រាក់យ៉ាងណែន ទើបធ្វើចលនាអង្រួនត្រគាកមុជងើបៗទាំងតក់ក្រហល់។ ប៉ុន្តែ មានងាយស្រួលឯណា វិធីវាយ លុកខុសក្បួនយុទ្ធសាស្រ្តរបៀបនេះមិនខុសពីបាចអង្កាមបញ្រ្ចាស់ខ្យល់ឡើយ ការពិតគេ ច្រើនតែយកស្នប់ទៅសប់អណ្តូង វាខុសពីយកអណ្តូងទៅសប់ស្នប់ ផ្ទុយទៅវិញអ្នកមេម៉ាយ ម្នាក់នេះបែរជាយកដំបូកទៅឈូសដំបងរឿងអីមិនទទួលនូវផលវិបាក? ពេលនេះគាត់កាន់តែ រហន់មែនទែនហើយ សេដ្ឋីនីចាប់ផ្តេកខ្លួនលើសាឡុង រួចចាប់ទាញពូគ្រាក់អោយឡើងពោបពី លើម្តង រួចចាប់ដំបងសិល្ប៍ពូគ្រាក់ បញ្ចូលក្នុងរន្ធដំបូកបំណងអោយពូយើងបើកឆាកប្រយុទ្ធ ជាបន្ទាន់។ ពូគ្រាក់យល់ថា កំសួលតណ្ហាចៅហ្វាយស្រីកំពុងឆេះរាប់រាយអង្សារហើយ ទោះបី គាត់ជួយទប់ទល់យ៉ាងណាក៏ពិតជាមិនឈ្នះឡើយ។ ដូច្នេះគាត់ក៏ចាប់ទាញដំបងសិល្ប៍ដ៏ខ្មៅ រលោងមកបញ្ជ្រកក្នុងរន្ធដំបូកមាសថ្មមៗតែថើៗមិនហ៊ានងោយចូលជ្រៅនៅឡើយទេ ជាហេតុរិតតែធ្វើអោយចៅហ្វាយស្រីកាន់តែស្រៀវស្រើបខ្លាំងឡើង ខាំធ្មេញគ្រឺតៗអង្វរពូយើង

-ឆាប់ឡើងទៅពូ ដាច់ខ្យល់ខ្ញុំស្លាប់ហើយ... ឆាប់ទៅ...ឆាប់ទៅ...ខំ

ពូគ្រាក់នៅតែមិនស្តាប់បញ្ជាចៅហ្វាយស្រី តែគាត់សង្កត់ត្រគាកអោយធ្ងន់ជាងមុនបន្តិច ធ្វើអោយដំបងលេចចូលប្រហែលមួយកំណាត់ថ្នាំងដៃ។ សេដី្ឋនីកាន់តែស្រៀវខ្លាំងឡើង ក៏និយាយទៅកាន់ពូគ្រាក់ទាំងសម្លេងញ័រតតាក់

-អីយ៉ូស! ស្រួលណាស់ដាច់ខ្យល់ខ្ញុំស្លាប់ហើយ ពូគ្រាក់ជួយខ្ញុំបន្តិចទៅឆាប់ឡើង...

-ខ្ញុំចង់ជួយអ្នកស្រីណាស់ ប៉ុន្តែកន្លងមក អ្នកស្រីបានដាក់លក្ខខណ្ឌនឹងខ្ញុំច្បាស់ណាស់ ខ្ញុំខ្លាចមានទោសណា!

-ទេ!... ឈប់និយាយទៅ... ពេលនេះខ្ញុំ (នៅមានភាគបន្ត)